او که تا دیروز معلم من بود

فــــرزاد کـــــــمــان گــر بود

او که تا دیروز معلم من بود
فرزاد کمان گر بود

او که غمش الفبای من بود
فرزاد کمان گر بود

او که جرمش کرد بودن بود
فرزاد کمان گر بود

او که مادرش را, روز مادر لرزه بر تن بود
فرزاد کمان گر بود

اشک در چشمانم حلقه کرده است
جمله ای را دیگر نتوان نوشت
آن الفبا بود که دائم روی تخته می نوشت

او که وجودش حرمت من بود
فرزاد کمان گر بود

چند دقیقه ای میشه که خبر اعدام فرزاد را خواندم این شعر را به مادرش تقدیم میکنم
شباموز